7ª Bataria de costa

Po drugiej wojnie światowej komisja portugalsko-brytyjska opracowała plan obrony wybrzeża dla regionu Lizbony, tak zwany „Plan Barróna”, w ramach którego w latach 1948–1958 uruchomiono stałe baterie zainstalowane wzdłuż brzegów Tagu, rzeki Sado po półwysep Setúbal. Położona na zboczach gór Arrábida bateria Outão była siódmą redutą obronną na portugalskim wybrzeżu morskim, chroniącą ujście rzeki Sado i wzmacniającą siłę ognia szóstej i ósmej baterii. Została oddana do użytku w 1954 roku i składała się z 3 baterii Vickersa 152 mm wyprodukowanych w Anglii, o zasięgu około 35 km. Działalność zakończyła w 1998 roku. Do dziś zachował się fort Old Outão, zbudowany w XVII wieku na otoczonej murem platformie i podzielony na schodkowe bryły, z tarasowymi dachami, z obwodem wysokich murów zakończonym ciągłym balkonem. Do dziś zachowały się baraki baterii wraz z przybudówką, wybudowane na terenie fortu. Znajdują się tu także małe budynki pomocnicze i sama bateria z imponującymi konstrukcjami wojennymi. Z tego miejsca roztacza się fantastyczny widok na ujście rzeki Sado.