Dorfkirche Riedebeck

Wiejski kościół Riedebeck jest późnoromańskim kościołem zbudowanym z kamienia polnego, w którym widoczne jest charakterystyczne ułożenie elementów absydy, chóru, nawy i wieży. Jest datowany stylistycznie na lata 1220-1230. Ocalała budowla datowana na 1192-1204 prawdopodobnie nawiązuje do wcześniejszej budowli. Odbudowa miała miejsce w latach 1952-1962. Apsyda i wieża wykonane są z bloków granitowych, gzymsy z kamienia darniowego. Okna w prezbiterium i absydzie pochodzą z okresu późnoromańskiego. Dwa portale po stronie południowej pokazują zaokrąglone zakończenia z myśliwcami; portal powrotny w wieży zachodniej jest tępo zakończony myśliwcami z darniowego żelaza. Dzwonnica wieży pochodzi prawdopodobnie z około 1300 roku i ma bogatszą gotycką strukturę z ostrołukowymi panelami, z których niektóre są połączone ze sprzężonymi otworami dźwiękowymi i niszami. Otwory w szczytach pod poprzecznym dachem dwuspadowym na wieży pochodzą z 1902 roku. Wnętrze wykończone odnowionym stropem belkowym oraz półkopułą w absydzie. Po północnej stronie absydy znajduje się gotycka wnęka sakramentalna o ceglanej ramie i naczółku z krabami. Gotycka ceglana posadzka została odrestaurowana w 1961 roku. We wschodniej części zachowały się jeszcze rozległe pozostałości późnogotyckich malowideł ściennych, które prawdopodobnie pochodzą z końca XV wieku i zostały odrestaurowane około 1960 roku. Na absydzie iw łuku prezbiterium widnieją malowidła wąsowe i krzyże konsekracyjne. W absydzie znajduje się wczesnogotycki ołtarz z kamienia darniowego, na którym stoi późnogotycki krucyfiks.