Igreja Matriz Castro Marim

W XVI wieku w tej dolinie zbudowano kaplicę, nazwaną Nossa Senhora dos Mártires, ponieważ główny kościół wioski, znajdujący się w obrębie murów, nie był w stanie pomieścić wszystkich wiernych. W XVI wieku kaplicę tę kilkukrotnie odwiedzał Zakon Santiago. Wizyty Zakonu Santiago opisują kaplicę jako składającą się z pojedynczej bryły, z główną kaplicą sklepioną z iglicą i murowanym ołtarzem z trybuną, na której umieszczono kamienny obraz przedstawiający całą postać Matki Bożej z Dzieciątkiem; w korpusie kaplicy, z jedną nawą, znajdowały się trzy malowane obrazy: jeden przedstawiający św. Bartłomieja, jeden św. Katarzynę i jeden św. Sebastiana; posiadał główny portal na zachodzie i drugi na południu, w każdym z nich znajdowały się dwa kropielnice z wodą święconą wbudowane w mur; cmentarz kościelny wokół wspomnianej kaplicy, gdzie chowano zmarłych. Po trzęsieniu ziemi w 1755 r., które zniszczyło główny kościół w Santiago, kaplica ta stała się kościołem parafialnym miasta. Jej budowę zlecił Lopo Mendes de Oliveira, komandor Zakonu Chrystusa i burmistrz zamku. Ze względu na niewielkie rozmiary pałac został odrestaurowany i rozbudowany na przełomie XVIII i XIX wieku, a prace ukończono w 1834 roku pod nadzorem architekta João Lopesa do Rosário. Jej architektura ujawnia kilka kampanii architektonicznych o dużym zainteresowaniu: renesansowa Galilea; barokowa kopuła i sklepienie lunetowe prezbiterium; elementy neomanuelińskie na parapecie górującym nad galileą. Budynek ma plan podłużny z jedną nawą, wysokim chórem z drewnianą balustradą, transeptem i dwuczęściowym prezbiterium; fasada główna, od strony zachodniej, jest trójdzielna, z głównym portalem o prostym nadprożu zwieńczonym naczółkiem z przekrojami i trójkątnym tympanonem, zwieńczonym dużym prostokątnym oknem i okrągłym zegarem z dachem dwuspadowym z żelaznym krzyżem na szczycie; na południowej fasadzie znajduje się galeryjka z pięcioma okrągłymi otworami łukowymi, wspartymi na kolumnach z neomanuelińskimi kapitelami, na której umieszczono panel z niebieskich i białych płytek, przypominający Matkę Boską Poczętą. W katedrze znajdują się liczne przykłady malowideł z XVI i XVIII wieku wykonanych w drewnie, a także ołtarze w ołtarzu głównym i transepcie wykonane z marmurowego i polichromowanego drewna.