Kopuła Bazyliki Św. Piotra

Kopułę zaprojektował Michał Anioł, ale nie zdołał jej ukończyć. Prace kontynuowali: jego uczeń Giacomo della Porta i inny wybitny architekt Domenico Fontana. To co powstało było w założeniach wierne projektowi Michała Anioła, ale wzbogacone zostało o pomysły następców. Na przykład latarnie na kopule to dzieło autorskie Fontany. Wnętrze kopuły ozdobiono mozaikami. Możemy na nich podziwiać: czterech ewangelistów, Boga Ojca, aniołów, Chrystusa z Matką i świętymi oraz patriarchów i biskupów. Kopułę podtrzymują cztery pilastry. Waży ona 14000 ton, składa się z kopuły wewnętrznej o średnicy 41,5 m. oraz kopuły zewnętrznej nałożonej na wewnętrzną, o średnicy 58,9 m. Pomiędzy kopułami mieści się korytarz prowadzący na szczyt, do latarni. U stóp latarni znajduje się taras widokowy. Widok ze szczytu jest wspaniały i wart wspinaczki po schodach. Aby dostać się na kopułę mamy 3 opcje do wyboru: 1. najdroższą: zwiedzić Muzea Watykańskie i wychodząc przez Bazylikę stanąć po drodze do kasy po bilet na kopułę 2. umiarkowaną: kupić online bilet pierwszeństwa wejścia do Bazyliki, z którym należy pojawić się w określonym miejscu w przedziale czasowym na jaki kupiliśmy bilet (godzina dotyczy samego wejścia, nie czasu pobytu wewnątrz) po czym w Bazylice stanąć po bilet na kopułę 3. najtańsza: stanąć w długiej kolejce wzdłuż kolumnady. Samo wejście do Bazyliki jest darmowe, a kolejka tworzy się przez bramki kontroli, takie jak na lotnisku. W tym przypadku też musimy kupić bilet wewnątrz na kopułę. Pamiętajmy by przed wycieczką być wypoczętym. Polecam najpierw wejść na górę, a na koniec zwiedzać Bazylikę i Groty. Bilety na kopułę należy kupić w kasie po prawej stronie od głównego wejścia do Bazyliki. Po za nią nie ma takiej możliwości. Bilety sprzedają siostry zakonne. Do wyboru mamy 2 opcje: droższą winda + 320 stopni lub tańszą 551 stopni. My zwykle wjeżdżamy, a w dół schodzimy całą trasę pieszo, ale to nie ma wpływu na cenę. Zejście wokół windy jest całkiem przyjemne po szerokich płaskich stopniach. Wróćmy jednak do opisy trasy do góry. Po pokonaniu pierwszego poziomu (między posadzką Bazyliki, a dachem) wchodzimy do wnętrza na poziomie dołu kopuły. Możemy tu przejść ponad pół obwodu kopuły podziwiając jej ogrom, piękne mozaiki oraz patrząc w dół na ołtarz i Bazylikę. Całość jest odgrodzona od wnętrza wysoką siatką, żeby przypadkiem czegoś nie zrzucić na dół. Następnie wchodzimy do wcześniej wspomnianej przestrzeni między warstwami kopuły. Tu zaczyna się trasa, którą wszyscy pokonują pieszo. Schody momentami są strome i wąskie. Czasem ściany wymuszają nasze wygięcie się. Na samej górze schodki przechodzą za to w wąziutkie i kręcone. W obu kierunkach są takie same, jednak wejście i zejście to 2 odrębne trasy i nie ma kłopotu z mijaniem ludzi z przeciwka. Po wyjściu na zewnątrz latarni naszym oczom ukazuje się panorama miasta i okolic. Patrząc bliżej możemy podziwiać Plac Św. Piotra, Ogrody Watykańskie oraz Muzeum Watykańskie. Po powrocie z kopuły na poziom dachu, możemy pospacerować i podziwiać widoki na miasto z niższej perspektywy. Znajduje się tam sklepik z pamiątkami oraz drugi z jedzeniem i piciem. Jeśli nie zabraliście go ze sobą, to po przejściu ciągu schodów może okazać się bardzo przydatny, zwłaszcza w upalne dni. Osobiście na kopule byłam już 3 razy i nie zależnie czy to lipiec czy październik, to moje zapasy kończyły się na szczycie, a do tego nie były tak chłodne, jak ze sklepowej lodówki. Dodatkowo po zejściu na poziom dachu nasze nogi mogą poczuć się jak z waty, nawet jeśli nie mamy lęku wysokości. Niestety trasa jest dla nich wysiłkiem. Po znalezieniu się znów na poziomie posadzki Bazyliki możemy spokojnie udać się na jej zwiedzanie oraz do Grot.