Kościół na Piasku we Wrocławiu

Kościół Najświętszej Marii Panny we Wrocławiu położony jest w obrębie Starego Miasta, na odrzańskiej wyspie Piasek. Jest to klasztorny kościół pokanonicki, obecnie kościół parafialny. Pierwotnie w tym miejscu stała romańska świątynia z połowy XII wieku, ufundowana przez palatyna Piotra Włosta, jego żonę księżniczkę Marię i ich syna Świętosława. Obecny kościół wzniesiono w latach 1334-75 w stylu gotyckim. Trójnawowa budowla powstała według planów mistrza Pieszki, a budowę rozpoczął opat Konrad z Oleśnic. Na skutek kilku pożarów kościół był kilkukrotnie odbudowywany i przebudowywany. Podczas oblężenia Wrocławia w czasie II wojny światowej kościół i sąsiedni klasztor zostały bardzo zniszczone, lecz udało się je odbudować w latach 1946-1948 i 1961-1963. Zbudowany z cegły kościół jest halą z dwiema wieżami. Posiada sklepienia sklepienia gwiaździste, krzyżowo-żebrowe i trójdzielne. Cała świątynia liczy 78 m długości, 25 m szerokości, 23,8 m wysokości wnętrza. Wewnątrz z dekoracji malarskiej wnętrza zachowały się tylko nieliczne pozostałości. Obecne witraże nie są oryginalne, powstały w okresie powojennej odbudowy. W kościele znajduje się też barokowy (XVII wiek) obraz Matki Boskiej Zwycięskiej, przywieziony po wojnie z Mariampola na Podolu. Obok kościoła warto też zobaczyć pierwotnie gotycki klasztor. Został on przebudowany w latach 1709-1715 za rządów opata Baltazara Seidla w stylu barokowym. Podobnie jak kościół został zniszczony w czasie działań II wojny światowej i odbudowany w latach 1956-1959. Obecnie w budynku poklasztornym mieści się oddział Biblioteki Uniwersyteckiej.