Park pałacowy – Pietkowo

Park pałacowy – park krajobrazowy powstały po 1815 r. Położony na niewysokim wzgórzu z trzech stron otoczony ciekami wodnymi: zakolem rzeki Lizy i strumieniem który jest jej dopływem. Park w swojej historii przeszedł wiele przeobrażeń, tak jak i dobra pietkowskie. Zmiana właścicieli zmieniała charakter tego miejsca. Jeszcze do końcu lat 80. XX w. nadal był jednym z cenniejszych zabytków ogrodowych ówczesnego województwa białostockiego, stanowiąc przykład wysokiej klasy umiejętności kształtowania krajobrazu, pomimo świadomej dewastacji całego majątku wraz z parkiem przez komunistyczną władzę. Na terenie parku zachowały się do tego czasu: układ wnętrz, część dróg, staw z wyspą, kompozycje alei i różnogatunkowych grup drzew oraz krzewów. Rosło też tu wiele drzew starych i kilka gatunków rzadkich. Przetrwała też część kompozycji widokowych, atrakcyjnych zwłaszcza w obrębie głównego wnętrza parkowego przy pałacu, sąsiadującego z dużym stawem. Roślinność parku składała się z 51 gatunków i odmian drzew i krzewów, w tym kilku rzadkich, jak lipa amerykańska, buk zwyczajny odmiany czerwonolistnej, iglicznia trójcierniowa, czy skrzydłoorzech kanadyjski.