Pěchotní srub N-Sk-S 49 Pod lesem

Schron N-Sk-S 49 Pod lasem, znajduje się na terenie twierdzy piechoty Skutina, około 300 m na północ od wzniesienia Skutina. Jest to dwustronna dwuskrzydłowy schron piechoty, więc po obu stronach znajdują się pomieszczenia strzeleckie. Oba uzbrojone są w klasyczny zestaw broni kabinowej piechoty w czechosłowackich fortyfikacjach, tj. działo 4 cm i bliźniacze ciężkie karabiny maszynowe, które miały tworzyć tamę ogniową po prawej stronie w kierunku drugiego fortecznego schronu piechoty N-Sk-S 48 U stodoły i na lewo do oddzielnego schronu piechoty NS 53 U domki. W skrzydłach ochronnych znajdują się dwa dzwony dla lekkiego karabinu maszynowego, a jako trzeci element pancerny w stropie budynku zaplanowano artyleryjski dzwon obserwacyjny, który miał być głównym obserwatorium dla moździerza bliźniaczego w kopule pancernej obiektu N-Sk-S 51 Na mezi. Bunkier został zbudowany jako twierdza w IV. stopień oporu. Nie posiada klasycznego wejścia jak pojedyncze bunkry, a jedynie wyjście awaryjne zlokalizowane w fosie diamentowej (po ukończeniu budowy twierdzy głównym wejściem do budynku miała być klatka schodowa i szyb windy z podziemi twierdzy). Zaplanowano załogę 39 ludzi, w tym 6 obserwatorów artyleryjskich. Do czasu zakończenia prac fortyfikacyjnych na stropie bunkra nie zainstalowano żadnego z elementów pancernych, ani nie zbudowano wewnętrznych przegród murowanych. We wrześniu 1938 roku w budynku znajdowała się tymczasowa załoga członków 4 kompanii 18 pułku granicznego. Po porozumieniu monachijskim budynek znalazł się tuż poza granicami. W czasie okupacji niemieckiej z bunkrze wyrwano wszystkie luki. Armia niemiecka przeprowadziła tu również próby snajperskie z dział znajdujących się w okolicach Taszow, w których uzyskano przebicie grubości 3,5 m ściany przedniej między lewym i środkowym szybem dzwonowym. Klatka schodowa i szyb windy zostały wówczas zalane wodą, której poziom w zależności od pogody sięgał niekiedy niemal poziomu dolnej kondygnacji budynku. Jeszcze w pierwszej dekadzie XXI wieku do bunkra można było swobodnie dotrzeć wyjściem awaryjnym lub rozdartą strzelnicą dla broni L1. Była to prawdopodobnie ostatnia swobodnie dostępna budowla fortyfikacji czechosłowackich fortyfikacji. Jednak około 2009 roku został zamknięty przez Klub Przyjaciół Twierdzy Skutina, który rekonstruuje sąsiedni schron piechoty N-Sk-S 48 U stodol oraz niedokończone podziemia twierdzy. W 2018 roku Klub Przyjaciół Twierdzy Skutina rozpoczął przeróbki bunkra, zablokowano otwarte dzwony, wycięto gęsty las i rozpoczęto przygotowania do przekopania się przez brakującą część podziemnego korytarza między dwoma schronami piechoty (brakuje tylko 8 m), co pozwoliłoby na odprowadzenie wody z zalanej klatki schodowej, a następnie połączenie dwóch schronów piechoty ze zwiedzaniem podziemnej twierdzy.