Battery Aalbæk Bay Bunkier 1

Pod koniec 1943 roku niemiecka marynarka wojenna podjęła decyzję o umieszczeniu baterii przybrzeżnej na śródlądowych wydmach plantacji Bunken Dune, skąd mogłaby pokryć zarówno zatokę Tannis, jak i zatokę Aalbæk. Budowę rozpoczęto w styczniu 1944 roku, a już w kwietniu tego samego roku prace były na tyle zaawansowane, że można było oddać strzały próbne. Bateria była wyposażona w cztery duńskie działa przybrzeżne kal. 12 cm „pożyczone” od duńskiej obrony wybrzeża. Do marca 1944 roku działa instalowano w bateriach przybrzeżnych Løkken-Nord i Frederikshavn, które następnie uzbrojono w nowocześniejsze uzbrojenie. Działa ustawiono w pozycjach otwartych, na betonowych fundamentach z niszami amunicyjnymi. Ściany i stropy bunkrów dla załogi dział i amunicji miały grubość zaledwie 20–40 cm. Bunkry o tych stosunkowo cienkich ścianach mogły zapewnić jedynie ochronę przed odłamkami i ogniem z broni ręcznej, ale szybko je zbudowano. Są tego samego rodzaju, co bunkry zbudowane w Hals w tym samym czasie. W baterii zbudowano w sumie 12 betonowych stanowisk, wszystkie stanowiska polowe tego samego rodzaju, co te w Tversted i Hals. Planowano budowę jeszcze trzech bunkrów, ale nigdy ich nie zrealiz