Cerkiew Narodzenia Bogarodzicy w Szymbarku

Cerkiew Narodzenia Bogarodzicy w Szymbarku to dawna cerkiew greckokatolicka, wzniesiona w 1790 w Szymbarku w przysiółku Wólka. Po 1947 przejęta i użytkowana sporadycznie przez rzymskokatolicką Parafię Matki Bożej Szkaplerznej w Szymbarku. Cerkiew wpisano na listę zabytków w 1994. Została włączona do małopolskiego Szlaku Architektury Drewnianej. Cerkiew zbudowano w 1790 jak podają zachowane dokumenty, natomiast szematyzmy z 1898 i 1936 podają datę 1821. Po 1947, po wysiedleniu Łemków, przejęta przez miejscową parafię rzymskokatolicką, była użytkowana sporadycznie i powoli niszczała. Była kilkakrotnie remontowana: w 1856 kiedy między innymi dobudowano kruchtę przy wieży, w 1927 i w latach 1992-93 gdy przeprowadzono gruntowne prace konserwatorskie. Cerkiew zbudowana w konstrukcji zrębowej, orientowana, dwudzielna. Składa się z niewielkiego trójbocznie zamkniętego prezbiterium i wydłużonej nawy. Nad obu częściami dachy kalenicowe. Słupowa wieża wpuszczona w przedłużoną połać dachu nawy, z pozorną izbicą zwieńczona jest baniastym hełmem. Słupy nośne wieży podtrzymują chór muzyczny. W przyziemu wieży dwa boczne pomieszczenia, a od zachodu kruchta. Ściany pokryte są gontem, a dachy blachą. Wnętrze nakryte stropami płaskimi, ściany i stropy pomalowane na jednolity niebieski kolor. Wewnątrz trzy barokowe ołtarze: główny w prezbiterium z baldachimem z ikoną Ukrzyżowanie i w nawie dwa boczne oraz kompletny ikonostas z I połowy XIX wieku. Źródło: Wikipedia