Cerkiew Opieki Bogurodzicy w Łabowej

Cerkiew Opieki Bogurodzicy w Łabowej to dawna cerkiew greckokatolicka znajdująca się w Łabowej, zbudowana w 1784. Cerkiew wpisano na listę zabytków w 1964. Cerkiew z fundacji Lubomirskich wybudowano z kamienia w 1784. Po wysiedleniach ludności łemkowskiej w 1945 i 1947 stała nieużytkowana i niszczała. Remontowana w 1992 i od tego roku pełni funkcję rzymskokatolickiego kościoła filialnego parafii w Łabowej. Budowla reprezentuje typ cerkwi murowanej z masywną wieżą w elewacji zachodniej. Charakteryzuje się dużą różnorodnością architektoniczną jeśli chodzi choćby o: proporcje i rozmiary, barokowe wieżyczki w formie hełmów na dachu świątyni, czy wywinięty półkoliście gzyms wieży na tarczę zegara. Stała się wzorcem przyjętych rozwiązań w późniejszych cerkwiach drewnianych. Do krótkiego prezbiterium zamkniętego półkoliście dobudowana od północy zakrystia. Duża nawa posiada parę półkoliście zamkniętych kaplic o charakterze transeptu. Wieża zakończona baniastym hełmem z latarnią, siodłowy dach i wieżyczki pokryte są blachą. Wewnątrz znajduje się polichromia figuralna i ornamentalna w tradycji malarstwa ruskiego autorstwa W. Kryczewskiego wykonana w 1944. Źródło Wikipedia