Convento de Santa Clara de Carmona

Po podboju chrześcijańskim dokonanym przez króla Ferdynanda III w 1247 r. Carmona musiała przystosować się do konsekwencji wynikających z przynależności do Królestwa Kastylii. W XV wieku powstały parafie i pierwsze klasztory. Najstarszą ze wszystkich wspólnot w naszym mieście jest wspólnota sióstr franciszkanek Santa Clara, która wzoruje się na życiu pełnym ubóstwa, miłości i poświęcenia świętej Klary, uczennicy świętego Franciszka z Asyżu. Jego powstanie zostało zatwierdzone bullą papieską papieża Piusa II w 1460 roku na prośbę Doñi Teresy i Doñi Beatriz de Salcedo. Od początku swojego istnienia klasztor otrzymywał duże darowizny, m.in. od Beatriz Pacheco, księżnej Arcos, po jej śmierci w 1511 roku. Jego budowa miała miejsce na przełomie XV i XVI wieku, o czym świadczy jego struktura wewnętrzna. Kościół posiada jedną prostokątną nawę, krytą drewnianym dachem, zgodnie z sewilskim modelem klasztoru mudejar. Apsyda przykryta gotyckim sklepieniem żebrowym nawiązuje do stylu znacznie bardziej powszechnego w czysto chrześcijańskiej sztuce tamtego okresu.