Igreja de Nossa Senhora do Carmo de Moura

Klasztor Carmo de Moura był pierwszym klasztorem Zakonu Karmelitów, założonym w Portugalii i na całym Półwyspie Iberyjskim w 1251 roku. Miał on służyć przyjmowaniu kapelanów Rycerstwa św. Jana Jerozolimskiego, powracających z Ziemi Świętej, którzy otrzymali klasztor właśnie ze względu na darowiznę od rycerzy tego Zakonu. Z tego klasztoru pochodzili mnisi, którzy później z inicjatywy konstabla D. Nuno Álvareza Pereiry założyli wielki klasztor Carmo w Lizbonie. Wiadomo również, że w 1421 roku w klasztorze było czterdziestu dwóch zakonników i że to właśnie stamtąd karmelici nie tylko rozprzestrzeniali się po całym kraju, ale także wyruszyli na misję ewangelizacyjną do Brazylii. Z oryginalnej gotyckiej zabudowy Moura do dziś pozostało niewiele, ponieważ kompleks przeszedł gruntowne przeobrażenia w XVI wieku, co jest wyraźnie widoczne w serii elementów dekoracyjnych w stylu manuelińskim i renesansowym, które współistnieją z nielicznymi pozostałościami gotyku. Na szczególną uwagę zasługuje renesansowy portyk kościoła i XVIII-wieczne płytki w nawie głównej.