Kostel svatého Antonína Velikého Liberec

Dzisiejszy kościół stoi na miejscu starszego, drewnianego, być może zrębowego kościoła, który w XIV wieku stał pośrodku ówczesnego cmentarza miejskiego. Przebudowę pierwotnej drewnianej budowli na murowany trójnawowy kościół według planów nieznanego budowniczego ze Zhořelca rozpoczęto 17 czerwca 1579 r., a przeprowadził ją mistrz murarski Georg Leypold. Kamień węgielny pod nową budowlę położono 24 września, co czyni ją pierwszą kamienną budowlą w Libercu. Jego dekoracją rzeźbiarską zajęli się Christoph Briefe oraz Michel i George z Hodkovic. Sama budowa gotyckiej kwadratowej wieży trwała trzy lata. Ponieważ świątynia stała się z czasem niewystarczająca dla rosnącej liczby wiernych, hrabia Filip Josef Gallas w 1733 roku postanowił ją rozbudować. Odbudowę powierzył Johannowi Felgenhauerowi z Nowego Miasta pod Smrkem. Wydłużył ten kościół o 20 łokci i dobudował transept, jednocześnie odnawiając wieżę, ołtarze i ambonę. Odbudowa zakończyła się 16 października 1735 roku. W wieżę kilkakrotnie uderzył piorun. Pożar po strajku w 1787 r. stopił nawet wszystkie cztery dzwony. Po renowacji w 1859 r. rozważano wymianę pierwotnej, stosunkowo niskiej (37,30 m) wieży na nowszą i wyższą. Opracowanie projektu powierzono wiedeńskiemu architektowi Ludwigowi Tischlerowi. Libereckie przedsiębiorstwo Sachers and Gärtner rozpoczęło budowę 27 października 1879 r. , a zakończyło ją 27 sierpnia 1880 r. Wieża otrzymała nowy zegar oświetlony lampą gazową oraz smukły dach ostrosłupowy, osiągający wysokość 70,50 m, co czyni ją przez wiele lat najwyższym budynkiem w mieście. Istotnym zmianom uległo również wnętrze kościoła, które namalował liberecki malarz Otto Dresen według projektu wiedeńskiego malarza J. Jobsta. Filip Pohl i Ŝytawski malarz Türcke dostarczyli witraże do czternastu gotyckich okien. Firma kamieniarska Leimer i synowie z Wiednia wykonała ołtarz główny i oba boczne oraz nową ambonę.