Zámek Bartošovice

Barokowy budynek, przebudowany w stylu neorenesansowym w drugiej połowie XIX wieku, od 1999 roku jest zabytkiem kultury. Budowla zamku ukazuje rozwój budownictwa od późnogotyckiej twierdzy, przebudowywanej w okresie renesansu i baroku, po przebudowy historyzujące w drugiej połowie XIX wieku. Jest to dwukondygnacyjny, czteroskrzydłowy budynek z antresolą i wewnętrznym dziedzińcem. Pośrodku głównej elewacji wschodniej znajduje się taras nad wejściem do zamku, płytki ryzalit zakończony pseudorenesansowym szczytem, ​​północno-wschodni narożnik zaokrąglony i zwieńczony wieżyczką. Drugi taras znajduje się po lewej stronie na poziomie kondygnacji przed nieco cofniętym skrzydłem południowym, nad nim także wydatny szczyt. Park otaczający budynek zamku ma powierzchnię około 1,5 ha. Powstał prawdopodobnie już w XVII wieku, botanik Josef Emanuel Canal, założyciel praskiego ogrodu Kanálka i mąż ówczesnej właścicielki zamku, najprawdopodobniej brał udział w jego późniejszej swobodnej kompozycji krajobrazowej po 1770 roku. Masywny platan Bartošovice (zwany też Josefininem) został rzekomo posadzony przez Josefa Meinerta w 1834 roku ku pamięci ich córki. Źródło Wikipedia