Fair Isle North Lighthouse

Jedna z dwóch latarni morskich na odległej wyspie Fair Isle , pomiędzy Orkadami a Szetlandami. Znajduje się w Skroo na północno-wschodnim krańcu wyspy. Obie były dziełem Davida A. Stevensona i jego brata Charlesa Stevensona i zostały po raz pierwszy uruchomione w 1892 roku. Jednak North Lighthouse jest znacznie mniejszą wieżą, ma tylko 14 m wysokości, ponieważ można było wykorzystać 65 metrowe klify, na których stoi, aby podnieść światło dając zasięg 41 km. W maszynowni znajdowały się trzy silniki Diesla Kelvina, każdy o mocy 88 KM i 750 obr./min, które dostarczały sprężone powietrze do sygnalizatorów przeciwmgielnych. Soczewka była prostym szkłem składającym się z czterech sekcji z dwoma byczymi oczami w każdej sekcji. Charakter światła to dwa błyski wychodzące w morze w krótkich odstępach czasu, po których nastąpiła 30-sekundowa przerwa. Pierwotnym światłem była lampa parafinowa, w której parownik był podgrzewany przez dziesięć minut palnikiem metylowanym, po czym otwierano zawory na butlach z powietrzem i parafiną. Powietrze wtłacza parafinę do lampy, gdzie została odparowana. Butla z parafiną została napełniona ręczną pompką, która dostarczała powietrze z butli do butli o pojemności 3 galonów. Była to lampa Autoform 55 mm, która została po raz pierwszy użyta 1 listopada 1892 roku. Zasięg światła wynosił 22 mile morskie. Creative Commons: Liz Gray, Mike Pennington, Reading Tom, Julian Paren