Pałac i park Oranienbaum

Oranienbaum to imponujący przykład holenderskiego baroku w Niemczech. Park zachwyca dużą kolekcją roślin cytrusowych, które zimą znajdują się w jednej z najdłuższych oranżerii w Europie. Ogród anglo-chiński jest jedynym tego typu zachowanym ogrodem w Niemczech. Pałac i park Oranienbaum są częścią Światowego Dziedzictwa UNESCO Dessau-Wörlitz Garden Kingdom. Pałac został zbudowany przez Cornelisa Ryckwaerta po koniec XVII wieku dla księcia Johanna Georga II von Anhalt-Dessau, który ożenił się z Henriettą Cathariną von Oranien-Nassau, córką Fryderyka Henryka Orańskiego.

Po śmierci księcia w 1693 pałac został rozbudowany, wnętrza otrzymały bogate wyposażenie. Po śmierci Henrietty w 1708, pałac był okazjonalnie użytkowany podczas polowań przez jej syna, księcia Leopolda I i wnuka, księcia Dietricha. Rezydencja powróciła do łask książęcych za panowania księcia Leopolda III Friedricha Franza. Będąc pod wrażeniem chińskich ogrodów widzianych w Anglii, Franz zlecił w latach 80. XVIII w. przebudowę części ogrodu barokowego w stylu chinoiserie Johannowi Christianowi Neumarkowi. W latach 1812–1818 powstała w stylu klasycystycznym jedna z najdłuższych oranżerii w Europie o długości 175 m, według projektu Carlo Ignazio Pozziego.

Po drugiej wojnie światowej od 1953 r., NRD umieściła w Pałacu Oranienbaum oddział Państwowego Archiwum Magdeburga. W 1993 roku oddział ten został przekształcony w niezależne Archiwum Państwowe Oranienbaum, które 10 lat później zostało przeniesione do Dessau. W 2003 roku zamek został otwarty dla zwiedzających, choć nadal trwają tu prace konserwatorskie.